SCRIPTURAE PRIMUM ET SOLUM
Линковите (во сино) на јазикот на вашиот избор, ве упатуваат на друг напис напишан на ист јазик. Сините врски напишани на англиски јазик, ве упатуваат на една статија на англиски јазик. Во овој случај, можете исто така да изберете од три други јазици: шпански, португалски и француски.
(Написот „Основно проучување на Библијата“ е по написот „Вечен живот“)
Вечен живот
Радоста преку надежта е енергијата на нашата истрајност
„А кога ќе почне да се случува сето тоа, исправете се и подигнете ги главите, бидејќи се приближува вашето избавување“
(Лука 21:28)
Откако опиша драматични настани што ќе му претходеа на крајот на овој систем на нешта, во време кое треба да биде највознемирувачко и во кое живееме сега, Исус Христос им рече на своите ученици да ги „кренат главите“ бидејќи исполнувањето на нашата надеж ќе биде многу блиску.
Како да ја задржите радоста, додека сте во лични проблеми? Апостол Павле напишал дека мора да го следиме образецот на Исус Христос: „Значи, бидејќи сме опколени од толку голем облак од сведоци, да го симнеме и ние секој товар и гревот, кој лесно може да нѐ намами во замка, и со истрајност да ја трчаме трката што е пред нас. Тогаш, да го впериме погледот во Главниот Застапник и Усовршител на нашата вера, Исус. Поради радоста што стоеше пред него, претрпе маченички столб, не мислејќи на срамот, и седна од десната страна на Божјиот престол. Значи, добро погледнете го оној што поднесе такво противење од устата на оние што грешеа против себе, за да не се уморите и душите да не ви папсаат“ (Евреите 12:1-3).
Исус Христос извлече енергија од својата истрајност пред проблемите со радоста на надежта што му беше дадена пред него. Важно е да црпиме енергија за да ја поттикнеме нашата издржливост, преку „радоста“ на нашата надеж за вечен живот поставена пред нас. Кога станува збор за нашите проблеми, Исус Христос рече дека треба да ги решаваме од ден на ден: „Затоа ви велам: не бидете загрижени за својот живот, што ќе јадете или што ќе пиете, или за своето тело, што ќе облечете. Зарем не значи животот повеќе отколку храната и телото повеќе отколку облеката? Погледнете ги птиците небесни, бидејќи тие ниту сеат, ниту жнеат, ниту во амбари собираат, а сепак вашиот небесен Татко ги храни. Зарем вие не вредите повеќе од нив? Кој од вас може со својата загриженост да го продолжи својот животен век макар малку? Исто и за облеката, зошто сте загрижени? Гледајте ги полските кринови како растат! Ниту се мачат ниту предат, но ви велам дека ни Соломон, во сета своја слава, не беше облечен како еден од нив. А ако Бог така го облекува полското билје, кое денес го има, а утре се фрла в печка, нема ли многу повеќе да ве облече вас, маловерни? Затоа немојте да бидете загрижени и да велите: ‚Што ќе јадеме?‘ — или: ‚Што ќе пиеме?‘ — или: ‚Што ќе облечеме?‘ Зашто, со сето ова се преокупирани луѓето од светот. А вашиот небесен Татко знае дека ви е потребно сето тоа" (Матеј 6:25-32). Принципот е едноставен, ние мора да ја искористиме сегашноста за да ги решиме нашите проблеми што се појавуваат, ставајќи ја нашата доверба во Бога, за да ни помогне да најдеме решение: „Затоа, барајте ги најнапред царството и Божјата праведност, а сето ова ќе ви се додаде. И така, не бидете загрижени за утрешниот ден, зашто утрешниот ден ќе си има свои грижи. На секој ден му е доволно неговото зло“ (Матеј 6:33,34). Примената на овој принцип ќе ни помогне подобро да управуваме со менталната или емоционалната енергија за да се справиме со нашите секојдневни проблеми. Исус Христос советува да не се спречи прекумерно исчекување, дури и морбидно, на проблеми што можат да го натрупаат нашиот ум и да ни ја одземат целата духовна енергија (Споредете со Марко 4:18,19).
За да се вратиме на охрабрувањето напишано во Евреите 12:1-3, треба да го искористиме нашиот ментален капацитет да се проектираме во иднината преку радост во надеж, која е дел од плодот на светиот дух: „А плодовите на духот се: љубов, радост, мир, долготрпеливост, љубезност, доброта, вера, благост, самосовладување. Против тоа нема закон" (Галатјаните 5:22,23). На Во Библијата е напишано дека Јехова е среќен Бог и дека христијанинот проповеда „добра вест за среќен Бог“ (1. Тимотеј 1:11). Иако овој систем на нешта никогаш не бил толку многу во духовна темнина, ние мора да бидеме фокуси на светлината со добрата вест што ја споделуваме, но и со радоста на нашата надеж што сакаме да ја зрачиме врз другите: „Вие сте светлината на светот. Не може да се скрие град кој се наоѓа на планина. Светилка не се пали за да се стави под кошница, туку на светилник, па им свети на сите во куќата. Така нека свети вашата светлина пред луѓето, за да ги видат вашите добри дела и да го слават вашиот Татко, кој е на небесата" (Матеј 5:14-16). Следното видео и статијата, базирани на надежта за вечен живот, се развиени со оваа цел на радост во надеж: „Радувајте се и воскликнувајте, зашто голема е вашата награда на небесата. Зашто, така ги прогонуваа и пророците пред вас“ (Матеј 5:12). Да ја направиме радоста на Јехова наше упориште: „И не бидете жалосни, зашто Јеховината радост е ваша тврдина“ (Неемија 8:10).
Вечен живот во земниот рај
Вечен живот преку ослободување на човештвото од ропството на гревот
„Зашто, Бог толку многу го сакаше светот што го даде својот единороден Син, за секој што верува во него да не биде уништен, туку да има вечен живот. (…) Кој верува во Синот, има вечен живот. Кој не му е послушен на Синот, нема да види живот, туку Божјиот гнев останува врз него“
(Јован 3:16,36)
Речениците со сина (помеѓу два параграфи) ви даваат дополнителни и детални библиски објаснувања. Само кликнете на сината хиперврска. Библиските статии главно се пишуваат на четири јазици: англиски, шпански, португалски и француски
Исус Христос, кога бил на Земјата, честопати поучувал надеж за вечен живот. Сепак, тој исто така научи дека вечниот живот ќе се добие само преку вера во жртвата на Христос (Јован 3:16,36). Откупната вредност на Христовата жртва ќе овозможи заздравување и подмладување и воскресение.
Ослободување преку откупот на жртвата на Христос
„Така и Синот човечки не дојде да му служат, туку да служи и да го даде својот живот како откупнина за мнозина“
(Матеј 20:28)
„А кога Јов се помоли за своите пријатели, Јехова го избави од неволјата што го беше заробила. И Јехова му даде на Јов двојно повеќе од сето она што го имаше порано“ (Јов 42:10) Willе биде исто за сите членови на Големата толпа кои ќе преживеале од Големата неволја. Јехова Бог, со помош на кралот Исус Христос, ќе ги благослови, како што нè потсети ученикот Јаков: „Ете, ги прогласуваме за среќни оние што истрајаа. Чувте за истрајноста на Јов и видовте до каков исход Јехова го доведе неговото искушение — видовте дека Јехова е полн со сочувство и милосрден“ (Јаков 5:11).
Христовата жртва дозволува прошка и откупна вредност која овозможува размена на тела преку воскресение, регенерација со заздравување и подмладување.
Христовата жртва ќе ги отстрани болестите
„И никој од жителите нема да рече: „Болен сум“. На народот што живее таму ќе му биде простен неговиот престап“ (Исаија 33:24).
„Тогаш ќе им се отворат очите на слепите и ќе им се отнат ушите на глувите. Тогаш сакатиот ќе скока како елен, а јазикот на немиот радосно ќе извикува. Зашто, во пустината ќе бликнат води и во исушената земја — потоци“ (Исаија 35:5,6).
Христовата жртва ќе овозможи подмладување
„Неговото тело нека стане посвежо отколку во младоста, нека се врати во деновите на својата младешка сила!“ (Јов 33:25).
Христовата жртва ќе овозможи воскресение на мртвите
„И мнозина од оние што спијат во земниот прав ќе се разбудат, едни за вечен живот, а други за срам и за вечно гнасење“ (Даниел 12: 2).
„И имам надеж, која ја имаат и тие, дека Бог ќе ги воскресне и праведните и неправедните“ (Дела 24:15).
„Не чудете се на ова, зашто доаѓа часот во кој сите оние што се во гробовите ќе го чујат неговиот глас и ќе излезат — оние што правеле добро, за воскресение за живот, а оние што правеле зло, за воскресение за осуда“ (Јован 5:28,29).
"И видов еден голем бел престол и оној што седи на него. Пред него побегнаа земјата и небото, и за нив не се најде повеќе место. И ги видов мртвите, големите и малите, како стојат пред престолот, и свитоци се отворија. А се отвори и еден друг свиток — свитокот на животот. И мртвите беа судени според нивните дела на темел на она што е напишано во свитоците. И морето ги предаде мртвите што беа во него, и смртта и гробот ги предадоа мртвите+ што беа во нив. И секому му беше судено според неговите дела“ (Откровение 20:11-13).
Воскреснатите неправедни луѓе, ќе им се суди осудени врз основа на нивните добри или лоши постапки, во идниот копнен рај. (Администрација на воскресение на земјата; Небесното воскресение; земното воскресение).
Theртвата на Христос ќе им овозможи на големото мноштво да ја преживее големата неволја и да има вечен живот без воопшто да умре
„Потоа видов големо мноштво луѓе, кои никој не можеше да ги изброи, од сите народи и племиња и народности и јазици, како стојат пред престолот и пред Јагнето, облечени во бели долги облеки, со палмови гранки+ во рацете. И викаа на сет глас: „Спасението му го должиме на својот Бог, кој седи на престолот, и на Јагнето!“
И сите ангели стоеја околу престолот и околу старешините и четирите суштества, та паднаа ничкум пред престолот и му се поклонија на Бог, велејќи: „Амин! Благослов и слава и мудрост и благодарност и чест и моќ и сила на нашиот Бог во сета вечност! Амин“.
Тогаш еден од старешините ми рече: „Кои се и од каде дојдоа овие што се облечени во бели долги облеки?“ Му одговорив: „Господару мој, ти го знаеш тоа“. И ми рече: „Тоа се оние што доаѓаат од големата неволја. Ги испраа своите долги облеки и ги обелија во крвта на Јагнето. Затоа се пред Божјиот престол и му служат ден и ноќ во неговиот храм. И оној што седи на престолот ќе го распне својот шатор над нив. Тие нема повеќе да гладуваат, ниту да жедуваат, нема да ги измачува сонцето, ниту некаква жега, бидејќи Јагнето, кое е среде престолот, ќе ги пасе и ќе ги води на извори на води на животот. И Бог ќе ја избрише секоја солза од нивните очи“" (Откровение 7:9-17) (Голем број луѓе од сите нации, племиња и јазици ќе ја преживеат големата неволја).
Царството Божјо ќе владее со земјата
"И видов ново небо и нова земја, зашто поранешното небо и поранешната земја исчезнаа, и морето повеќе го немаше. Го видов и светиот град, Новиот Ерусалим, како слегува од небото од Бог, подготвен како невеста+ украсена за својот маж. Тогаш чув еден силен глас од престолот како вели: „Еве го Божјиот шатор меѓу луѓето! Бог ќе живее со нив и тие ќе бидат негов народ и самиот Бог ќе биде со нив. И тој ќе ја избрише секоја солза од нивните очи и смрт нема да има веќе, ни тага, ни пискот, ниту болка. Сѐ што беше порано, помина“" (Откровение 21:1-4) (Земната управа на Царството Божјо; Принцот; Свештениците; Левитите).
Праведните ќе живеат засекогаш и злите ќе пропаднат
„Среќни се кротките, зашто ќе ја наследат земјата“ (Матеј 5:5).
„Уште малку, и злиот ќе го снема. Ќе го побараш на местото негово, а него ќе го нема. А кротките ќе ја поседуваат земјата и ќе уживаат во изобилен мир. Злиот смислува сплетки против праведниот и чкрта со забите против него. Јехова му се смее, зашто гледа дека му доаѓа денот. Злите извлекуваат меч и оптегнуваат лак за да ги соборат страдалникот и сиромавиот, за да ги погубат оние што се справедливи на својот пат. Сопствениот меч ќе им се забие в срце и нивните лакови ќе се скршат. (...) Зашто, рацете на злите ќе се скршат, а Јехова ќе ги крепи праведниците. (...) Зашто, злите ќе пропаднат, Јеховините непријатели ќе бидат како најбујни пасишта — ќе ги снема, ќе исчезнат во чад. (...) Праведниците ќе ја поседуваат земјата и ќе живеат на неа засекогаш. (...) Надевај се на Јехова и држи се за неговиот пат. Тој ќе те возвиши, и ти ќе ја поседуваш земјата. Кога злите ќе бидат истребени, ти ќе го видиш тоа. (...) Гледај го непорочниот и набљудувај го праведниот, зашто иднината на тој човек ќе биде мирна. А сите престапници ќе бидат истребени, ќе пропадне иднината за злите. Од Јехова е спасението на праведниците, тој е нивната тврдина во време на неволја. Јехова ќе им помогне и ќе ги избави. Ќе ги избави од злите и ќе ги спаси, зашто тој е нивното прибежиште“ (Псалми 37:10-15, 17, 20, 29, 34, 37-40).
„Целта на овие зборови е да одиш по патот на добрите луѓе и да се држиш за патеките на праведниците. Зашто, праведниците ќе живеат на земјата и непорочните ќе останат на неа. А злите ќе бидат истребени од земјата и оние што постапуваат неверно ќе бидат искоренети од неа. (...) Благословите се за главата на праведникот, а устата на злите крие насилство. Споменот за праведникот му донесува благослов, а името на злите гние“ (Изреки 2:20-22; 10:6,7).
Нема да има повеќе војна, ќе има мир во срцата и на целата земја
„Сте чуле дека било речено: ‚Сакај го својот ближен и мрази го својот непријател!‘ А јас ви велам: сакајте ги своите непријатели и молете се за оние што ве прогонуваат, за да бидете синови на својот Татко кој е на небесата, бидејќи тој дава неговото сонце да изгрева над злите и над добрите и да паѓа дожд на праведните и на неправедните. Зашто, ако ги сакате оние што ве сакаат вас, каква ви е платата? Зарем не го прават истото и даночниците? И ако ги поздравувате само своите браќа, правите ли нешто посебно? Зарем не го прават истото и незнабошците? Според тоа, бидете совршени, како што е совршен вашиот небесен Татко“ (Матеј 5:43-48).
„Зашто, ако вие им ги простите на луѓето нивните престапи, и вашиот небесен Татко ќе ви прости вам. Но, ако вие не им ги простите на луѓето нивните престапи, ниту вашиот Татко нема да ви ги прости вам вашите престапи“ (Матеј 6:14,15).
„Тогаш Исус му рече: „Врати го својот меч на неговото место,+ зашто сите што ќе се фатат за меч, од меч ќе загинат"“ (Матеј 26:52).
„Дојдете, гледајте ги делата на Јехова, зачудувачките работи што ги направи на земјата! Ги прекинува војните до крајот на земјата. Го крши лакот, го здробува копјето, со оган ја пали колат“ (Псалми 46:8,9).
„Тој ќе суди меѓу народите и ќе создаде складност меѓу многу народи. Тие ќе ги прековаат своите мечеви во плугови и своите копја во српови. Народ против народ повеќе нема да крева меч и повеќе нема да учат да војуваат" (Исаија 2:4).
„Во последните денови, гората на Јеховиниот дом ќе стои цврсто над планинските врвови и ќе се возвишува над ридовите, и народи ќе се слеваат кон неа. И многу народи ќе одат и ќе велат: „Дојдете! Да појдеме на Јеховината гора, во домот на Богот Јаковов! Тој ќе нѐ поучува за своите патишта, и ќе одиме по неговите патеки“. Зашто, од Сион ќе излезе закон, и од Ерусалим Јеховината реч. Тој ќе им биде судија на многу народи и ќе ги исправи работите меѓу моќни далечни народи. Тие ќе ги прековаат своите мечеви во плугови и своите копја во српови. Народ против народ повеќе нема да крева меч и повеќе нема да се учат да војуваат. И секој ќе седи под својата лоза и под својата смоква и никој нема да го плаши, зашто тоа се зборови од устата на Јехова над војските“ (Михеј 4:1-4).
Ќе биде многу храна на целата земја
„На земјата житото богато ќе роди, по планинските врвови ќе го има во изобилство. Неговиот род ќе биде како ливанските дрвја, а градските жители ќе цветаат како растенијата на земјата“ (Псалми 72:16).
„А тој ќе даде дожд за твоето семе со кое ја засејуваш земјата, и ќе даде земјата да ти роди леб, хранлив леб, кој заситува. Во тој ден твојот добиток ќе пасе на пространо пасиште" (Исаија 30:23).
Чудата на Исус Христос за зајакнување на верата во надежта за вечен живот
Исус Христос и првото чудо напишано во Евангелието по Јован, тој ја претвора водата во вино: „А на третиот ден имаше свадба во Кана Галилејска, и мајка му на Исус беше таму. На свадбата беа поканети и Исус и неговите ученици. Кога почна да снемува вино, мајка му му рече на Исус: „Немаат вино“. Исус ѝ одговори: „Што имам јас со тоа, жено? Мојот час уште не дошол“. Тогаш мајка му им рече на послужителите: „Сѐ што ќе ви каже, направете!“ А таму беа поставени шест камени ќупови за вода, кои Евреите ги користеа за обредно чистење, а собираа по две до три мери. Исус им рече: „Наполнете ги ќуповите со вода!“ И ги наполнија до врвот. Потоа им рече: „Нацрпете сега и однесете му на управителот на масата!“ И му однесоа. А управителот на масата, кога ја вкуси водата претворена во вино — тој не знаеше од каде е, но послужителите што нацрпија од водата знаеја — го повика младоженецот и му рече: „Секој човек најпрво го изнесува доброто вино, а кога луѓето ќе се опијат, полошото. А ти си го чувал доброто вино сѐ досега“. И така Исус го направи своето прво чудо во Кана Галилејска и ја објави својата слава. И неговите ученици поверуваа во него“ (Јован 2:1-11).
Исус Христос го исцелува синот на царскиот слуга: „И пак дојде во Кана Галилејска, каде што ја беше претворил водата во вино. А таму беше еден службеник на царот, чиј син беше болен во Капернаум. Кога чу дека Исус дошол од Јудеја во Галилеја, отиде кај него и почна да го моли да дојде и да му го излекува синот, зашто овој беше на умирање. Но Исус му рече: „Ако не видите знаци и чуда, нема да верувате!“ Царскиот службеник му рече: „Господару, дојди пред да ми умре детето!“ Исус му рече: „Оди си! Син ти е жив!“ И човекот им поверува на зборовите што му ги кажа Исус и си замина. А додека уште беше на пат, во пресрет му дојдоа неговите робови и му јавија дека неговиот син е жив. Тогаш тој ги праша во кој час почнал да се чувствува подобро. Му одговорија: „Треската го напушти вчера околу седмиот* час“. Тогаш таткото сфати дека тоа беше токму во оној час кога Исус му рече: „Син ти е жив“. И поверуваа тој и целиот негов дом. А тоа беше вториот чудесен знак што го направи Исус кога дојде од Јудеја во Галилеја“ (Јован 4:46-54).
Исус Христос лечи демонски опседнат човек во Капернаум: „И слезе во Капернаум, град во Галилеја. И ги поучуваше во сабота, а тие беа восхитени од неговото учење, бидејќи зборуваше како некој зад чии зборови стои Бог. А во синагогата имаше еден човек кој беше обземен од дух, од нечист демон. И извика со силен глас: „Леле! Што имаме ние со тебе, Исусе Назареќанецу? Дојде ли за да нѐ уништиш? Знам точно кој си: Светецот Божји!“ А Исус го прекори: „Замолчи и излези од него!“ Тогаш демонот го собори човекот пред нив, па излезе од него без да го повреди. Тогаш сите се вчудовидоа и еден на друг си велеа: „Какви зборови се тоа? Тој со власт и сила им заповеда на нечистите духови, и тие излегуваат!“ И гласот за него се ширеше по целата околина“ (Лука 4:31-37).
Исус Христос истерува демони во земјата на Гадарените (источниот дел на Јордан, во близина на Тиберијанското Езеро): „Кога дојде на другата страна, во гадаренскиот крај, му дојдоа во пресрет двајца обземени од демони, кои излегоа откај гробиштата, а беа толку насилни што никој не се осмелуваше да помине по тој пат. И гледај, извикаа: „Што имаме ние со тебе, Сине Божји? Дојде ли ваму за да нѐ мачиш предвреме?“ А далеку од нив пасеше голем булук свињи. Тогаш демоните почнаа да го преколнуваат: „Ако нѐ истераш, испрати нѐ во оној булук свињи“. Тогаш им рече: „Одете!“ И тие излегоа и влегоа во свињите. И гледај, целиот булук јурна преку стрмната карпа во морето и се издави во водата. А свињарите побегнаа и отидоа во градот, па раскажаа за сѐ, а и за она што се случи со обземените од демони. И гледај, целиот град излезе да го пресретне Исус. Кога го видоа, го молеа да си оди од нивниот крај“ (Матеј 8:28-34).
Исус Христос ја излечил свекрвата на апостол Петар: „Откако влезе во куќата на Петар, Исус ја виде неговата тешта како лежи болна од треска. И ѝ ја допре раката, и треската ја напушти, а жената стана и почна да го послужува“ (Матеј 8:14,15).
Исус Христос исцелува човек кој има парализирана рака: „Една друга сабота влезе во синагогата и почна да поучува. Таму имаше еден човек, кому десната рака му беше исушена. Книжниците и фарисеите го посматраа за да видат дали ќе лекува во сабота, за да најдат нешто за да го обвинат. Но тој знаеше за што размислуваат, па на човекот со исушена рака му рече: „Стани и застани на средина!“ И тој стана и застана. Тогаш Исус им рече: „Ве прашувам: дали е дозволено во сабота да се прави добро или да се прави зло, да се спаси живот или да се погуби?“ И ги погледна сите наоколу, па му рече на човекот: „Испружи ја раката!“ Човекот направи така, и раката му оздраве. А тие се разбеснеа, па почнаа да се договараат што да му направат на Исус“ (Лука 6:6-11).
Исус Христос исцелува човек болен од капки (едем, прекумерна акумулација на течност во телото): „Еднаш во сабота, кога дојде на јадење во куќата на еден фарисејски поглавар, внимателно го набљудуваа. А пред него беше еден човек кој имаше водена болест. Тогаш Исус ги праша закониците и фарисеите: „Дозволено ли е да се лекува во сабота или не е?“ А тие молчеа. Тогаш го допре човекот, го излекува и го отпушти. А ним им рече: „Ако некому од вас му падне синот или бикот в бунар, нема ли веднаш да го извлече и во саботен ден?“ И не можеа да му одговорат на тоа“ (Лука 14:1-6).
Исус Христос лекува слеп човек: „Додека се приближуваше кон Ерихон, еден слепец седеше крај патот и просеше. Кога чу дека поминуваат мноштво луѓе, почна да се распрашува што се случува. Му рекоа: „Поминува Исус Назареќанецот!“ Тогаш извика: „Исусе, Сине Давидов, смилувај ми се!“ Оние што одеа напред го замолчуваа, но тој уште посилно викаше: „Сине Давидов, смилувај ми се!“ Тогаш Исус застана и заповеда да го доведат кај него. Кога се приближи, Исус го праша: „Што сакаш да ти направам?“ Тој одговори: „Господару, направи да прогледам!“ А Исус му рече: „Прогледај! Твојата вера те оздраве“. И веднаш прогледа и тргна по него, славејќи го Бог. И сиот народ што го виде тоа, го фалеше Бог“ (Лука 18:35-43).
Исус Христос исцелува двајца слепи луѓе: „Додека Исус заминуваше оттаму, го следеа двајца слепци и викаа: „Смилувај ни се, Сине Давидов!“ Штом влезе во куќата, слепците му пристапија, а Исус ги праша: „Верувате ли+ дека можам да го направам тоа?“ А тие му одговорија: „Да, Господару“. Тогаш им ги допре очите и рече: „Нека ви биде според вашата вера“. И очите им се отворија. А Исус строго им заповеда: „Гледајте никој да не дознае за тоа!“ А штом излегоа, раширија глас за него по целиот тој крај“ (Матеј 9:27-31).
Исус Христос лечи глуво нем: „А кога се враќаше од тирскиот крај, одеше преку Сидон до Галилејското Море низ подрачјето на Декаполис. Таму му доведоа еден глув човек со говорна маана и го молеа да ги положи рацете врз него. Тој го тргна настрана од мноштвото и му ги стави прстите во ушите, а потоа плукна и му го допре јазикот. Погледна во небото, длабоко воздивна и му рече: „Ефата“, што значи: „Отвори се“. Тогаш му се отворија ушите и му се одврза јазикот, и почна нормално да зборува. Но Исус им забрани да кажат некому за тоа, но колку повеќе им бранеше толку повеќе зборуваа за тоа. И неизмерно се воодушевуваа и велеа: „Сѐ што прави е добро. Глувите ги прави да слушаат, а немите да зборуваат““ (Марко 7:31-37).
Исус Христос лечи лепрозен: „И дојде кај него еден лепрозен и го молеше на колена: „Ако сакаш, можеш да ме исчистиш“. Тој го сожали, ја протегна раката, го допре и му рече: „Сакам, исчисти се!“ И лепрата веднаш му се изгуби, и тој стана чист “ (Марко 1:40-42).
Исцелување на десетте лепрозни: „Додека одеше за Ерусалим, поминуваше низ Самарија и Галилеја. Кога влегуваше во едно село, десетмина лепрозни го здогледаа+ и станаа, но останаа подалеку. Па повикаа: „Исусе, Учителе, смилувај ни се!“ Кога ги здогледа, им рече: „Одете и покажете им се на свештениците!“ И додека заминуваа, се исчистија. А еден од нив, кога виде дека е излекуван, се врати, славејќи го Бога на сиот глас. И падна ничкум пред нозете на Исус и му заблагодари. А беше Самарјанин. А Исус рече: „Зарем не се исчистија десетмина? Каде се тогаш останатите деветмина? Зарем не се врати ниту еден од нив за да му оддаде слава на Бог, освен овој човек од друг народ?“ И му рече: „Стани и оди си! Твојата вера те оздраве““ (Лука 17:11-19).
Исус Христос заздравува лепрозен: „По овие случки, Евреите имаа празник и Исус отиде во Ерусалим. А во Ерусалим, кај Овчата Порта, има едно езерце со пет тремови, кое на хебрејски се вика Витезда. Во нив лежеа мноштво болни, слепи, сакати и такви што имаа исушени делови од телото. Таму имаше еден човек, кој боледувал од својата болест триесет и осум години. Кога го виде овој човек како лежи, а знаеше дека веќе долго време е болен, Исус го праша: „Сакаш ли да оздравиш?“ Болниот му одговори: „Господине, нема кој да ме спушти во езерцето кога водата ќе се разбранува, па додека јас да дојдам, друг веќе слегол пред мене“. А Исус му рече: „Стани, земи си ја носилката и оди!“ И човекот веднаш оздраве, па ја крена својата носилка и почна да оди“ (Јован 5:1-9).
Исус Христос лечи епилептичар: „Кога дојдоа кај народот, му пријде еден човек, клекна пред него и рече: „Господару, смилувај му се на мојот син, бидејќи има епилепсија и тешко е болен. Често паѓа во оган и често во вода. И го доведов кај твоите ученици, но не можеа да го излекуваат“. А Исус рече: „О безверно и изопачено поколение! До кога морам да останам со вас? До кога морам да ве поднесувам? Доведете го кај мене!“ И Исус го прекори демонот, и тој излезе од момчето. И момчето оздраве во тој час. Тогаш учениците му пристапија на Исус насамо и го прашаа: „Зошто ние не можевме да го истераме?“ Тој им одговори: „Поради вашата маловерност. Зашто, вистина, ви велам, ако вашата вера е голема само колку синапово зрно, ќе ѝ речете на оваа планина: ‚Премести се одовде таму‘, и ќе се премести. И ништо нема да ви биде невозможно““ (Матеј 17:14-20).
Исус Христос прави чудо без да го знае: „Додека тој одеше, мноштво луѓе се туркаа околу него. А една жена дванаесет години страдаше од крвавење и никој не можеше да ја излекува. Таа му пријде одзади и го допре работ на неговата облека, и крвавењето веднаш ѝ престана. А Исус праша: „Кој ме допре?“ Бидејќи сите го одрекуваа тоа, Петар рече: „Учителе, мноштвото те турка и те притиска“. Но Исус рече: „Некој ме допре, бидејќи осетив дека од мене излезе+ сила“. Кога виде дека не може да се крие, жената дојде треперејќи, се фрли пред него, па пред целиот народ раскажа зошто го допрела и дека веднаш оздравела. А тој ѝ рече: „Ќерко, твојата вера те оздраве. Оди си во мир!““ (Лука 8:42-48).
Исус Христос лечи од далечина: „Откако му го рече сето тоа на народот што го слушаше, влезе во Капернаум. А еден стотник имаше болен роб, кој само што не беше умрел, а му беше мил. Кога чу за Исус, ги испрати кај него еврејските старешини да го замолат да дојде и да му го оздрави робот. Тие дојдоа кај Исус и сесрдно го замолија: „Достоен е да му го направиш тоа, зашто го сака нашиот народ и ни ја изгради синагогата“. Тогаш Исус тргна со нив. А кога беше недалеку од куќата, стотникот веќе имаше испратено пријатели да му речат: „Господине, не труди се, зашто не сум достоен да влезеш под мојот покрив. Затоа не се сметав за достоен да дојдам кај тебе. Туку кажи само збор за да оздрави мојот слуга! Зашто, и јас имам свои претпоставени, а имам и потчинети војници, па на едниот му велам: ‚Оди!‘ — и тој оди, а на другиот: ‚Дојди!‘ — и тој доаѓа, а на својот роб: ‚Направи го тоа!‘ — и тој го прави“. Кога го чу тоа, Исус се восхити од него, па се сврте кон мноштвото, кое одеше по него, и рече: „Ви велам, ниту во Израел не најдов толкава вера!“ И кога се вратија дома, оние што беа испратени го најдоа робот здрав“ (Лука 7:1-10).
Исус Христос исцели жена со попреченост 18 години: „Еднаш во сабота поучуваше во една синагога. Таму имаше една жена обземена од дух поради кој веќе осумнаесет години беше болна. Беше згрбавена и никако не можеше да се исправи. Кога ја виде, Исус ја викна и ѝ рече: „Жено, ослободена си од својата болест!“ И ги положи рацете врз неа, а таа веднаш се исправи+ и почна да го слави Бог. Тогаш настојникот на синагогата, лут поради тоа што Исус во сабота ја излекува жената, му рече на народот: „Има шест дена во кои треба да се работи! Во тие денови доаѓајте и лекувајте се, а не на саботен ден!“ Тогаш Господарот му рече: „Лицемери, не го одврзува ли секој од вас својот бик или своето магаре од јаслите во сабота и не го води ли на поење? А зарем не требаше оваа Авраамова ќерка, која Сатана, еве, веќе осумнаесет години ја држел врзана, да биде ослободена од тие окови во саботен ден?“ Кога го рече тоа, сите негови противници се посрамија, а целиот народ се радуваше на сите прекрасни дела што ги направи “ (Лука 13:10-17).
Исус Христос ја исцелува ќерката на Феникијка: „Тогаш Исус замина оттаму и се повлече во тирските и сидонските краишта. И гледај, една Феничанка од тие краишта дојде и извика: „Смилувај ми се, Господару, Сине Давидов! Ќерка ми е обземена од демони и ужасно страда“. Но тој не ѝ одговори ниту збор. Затоа неговите ученици му пријдоа и го замолија: „Речи ѝ да си оди, зашто постојано вика по нас“. Тогаш тој рече: „Не сум испратен кај никој друг, освен кај загубените овци на домот Израелов“. А жената дојде, му се поклони и рече: „Господару, помогни ми!“ Тој ѝ одговори: „Не е исправно да им се земе лебот на децата и да им се фрли на кученцата“. А таа рече: „Да, Господару, но кученцата сепак јадат од трошките што паѓаат од масата на нивните господари“. Тогаш Исус ѝ рече: „О жено, голема е твојата вера. Нека ти биде како што сакаш“. И ќерка ѝ оздраве во тој час“ (Матеј 15:21-28).
Исус Христос смири бура: „И кога влезе во еден чамец, неговите ученици одеа по него. И гледај, морето силно се разбранува, така што брановите го покриваа чамецот. А тој спиеше. Тогаш тие му пријдоа и го разбудија, велејќи: „Господару, спаси нѐ, ќе изгинеме!“ А тој им рече: „Што сте се исплашиле, вие маловерни?“ Тогаш стана, им се закани на ветровите и на морето, и настана потполна тишина. А учениците се восхитија и рекоа: „Каков човек е ова, та дури и ветровите и морето го слушаат?““ (Матеј 8:23-27). Ова чудо покажува дека во земниот рај веќе нема да има невреме или поплави што ќе предизвикаат катастрофи.
Исус Христос шета по морето: „Штом го распушти народот, се качи на гората сам за да се моли. А кога се свечери, тој сѐ уште беше таму сам. Чамецот веќе беше далеку од копното и одвај им се спротивставуваше на брановите, бидејќи пловеше спроти ветрот. Но во текот на четвртата ноќна стража тој дојде до нив, одејќи по морето. Кога го здогледаа како оди по морето, учениците се уплашија и рекоа: „Тоа е привидение!“ И од страв почнаа да викаат. Но Исус веднаш им се обрати со зборовите: „Бидете храбри, јас сум! Не плашете се!“ А Петар му рече: „Господару, ако си ти, заповедај ми да дојдам кај тебе по водата!“ А тој рече: „Дојди!“ И Петар излезе од чамецот и, одејќи по водата, тргна кон Исус. Но кога го виде бурниот ветар, се исплаши и почна да тоне, па извика: „Господару, спаси ме!“ А Исус веднаш ја испружи раката, го фати и му рече: „Маловерен, зошто се посомнева?“ Кога влегоа во чамецот, бурниот ветар стивна. Тогаш оние во чамецот му се поклонија и рекоа: „Навистина, ти си Божји Син““ (Матеј 14:23-33).
Чудесниот праската: „Еднаш, додека стоеше покрај Генисаретското Езеро, народот се туркаше околу него и ја слушаше Божјата реч. И виде два чамца што стоеја на брегот од езерото, а рибарите беа излегле од нив и ги плавеа мрежите. Влезе во еден од тие чамци, кој беше на Симон, и го замоли да се оддалечи малку од копното. Тогаш седна и почна да го поучува народот од чамецот. Кога престана да зборува, му рече на Симон: „Отплови таму каде што е длабоко, фрлете ги своите мрежи и ловете!“ А Симон рече: „Учителе, цела ноќ се мачевме и ништо не уловивме, но штом ти така велиш, ќе ги спуштам мрежите“. Кога го направија тоа, фатија толку многу риби што мрежите почнаа да им се кинат. Затоа им мавнаа со рака на своите другари во другиот чамец да дојдат и да им помогнат. И дојдоа, и толку ги наполнија двата чамца што скоро ќе потонеа. Кога го виде тоа, Симон Петар му падна на Исус пред нозе и рече: „Оди си од мене, Господару, бидејќи сум грешен човек!“ Зашто, кога видоа колку риби фатија, се вчудовидоа тој и сите што беа со него, а исто така и Јаков и Јован, синовите на Зеведеј, кои му беа соработници на Симон. Но Исус му рече на Симон: „Не плаши се! Отсега ќе ловиш луѓе“. И така ги извлекоа чамците на копното, оставија сѐ и појдоа по него“ (Лука 5:1-11).
Исус Христос ги умножува лебовите: „Потоа Исус отиде на другата страна од Галилејското, односно Тиверијадското Море. А по него одеа големо мноштво луѓе, бидејќи ги гледаа чудата што ги правеше над болните. Така Исус се качи на гората и седеше таму со своите ученици. А близу беше Пасхата, празникот на Евреите. Кога Исус ги подигна очите, виде дека кон него доаѓа многуброен народ, па го праша Филип: „Од каде да купиме леб за да јадат овие?“ Тоа го рече за да го испита, зашто знаеше што ќе направи. А Филип му одговори: „Кога би купиле леб дури и за двесте денарии, не би имало доволно за секој да добие по малку“. Еден од неговите ученици, Андреј, братот на Симон Петар, му рече: „Овде има едно момче, кое има пет јачменови леба и две мали риби. Но што е тоа за толку многу народ?“ Исус тогаш рече: „Кажете им на луѓето да поседнат!“ А имаше многу трева на тоа место. И така луѓето поседнаа, а меѓу нив имаше околу пет илјади мажи. Потоа Исус ги зеде лебовите и му се заблагодари на Бог, па им ги раздели на оние што беа поседнати. Така ги раздели и рибите, кој колку сакаше. А кога се наситија, им рече на своите ученици: „Соберете ги парчињата што останаа за да не пропадне ништо!“ И ги собраа, и наполнија дванаесет кошници со парчиња од петте јачменови леба, кои им останаа на оние што јадеа. А кога ги видоа чудата што ги направи, луѓето велеа: „Ова сигурно е пророкот што требаше да дојде во светот“. А Исус, бидејќи знаеше дека сакаа да дојдат, да го фатат и да го направат цар, повторно се повлече во планината, сосема сам“ (Јован 6:1-15). Foodе има храна во изобилство низ целата земја (Псалми 72:16; Исаија 30:23).
Исус Христос го воскресна синот на една вдовица: „Веднаш потоа се упати во еден град кој се вика Наин, а со него одеа неговите ученици и големо мноштво луѓе. Кога се приближи до градската порта, гледај, изнесуваа мртовец, син единец на својата мајка, која беше вдовица. А со неа имаше и многу народ од градот. Кога ја здогледа, Господарот се сожали на неа и ѝ рече: „Не плачи!“ Потоа се приближи и ја допре носилката. Носачите застанаа, а тој рече: „Момче, тебе ти велам, стани!“ Мртовецот седна и почна да зборува, а Исус го предаде на мајка му. И сите ги обзеде страв, па го славеа Бог и велеа: „Голем пророк е подигнат меѓу нас“ и „Бог му се смилува на својот народ“. И гласот за тоа што го направи се рашири по цела Јудеја и по целата околија“ (Лука 7:11-17).
Исус Христос ја воскреснува ќерката на Јаирус: „Додека уште зборуваше, дојде некој од домот на настојникот на синагогата и рече: „Ќерка ти умре, не мачи го повеќе учителот!“ Кога го чу тоа, Исус му рече: „Не плаши се! Само верувај, и таа ќе биде спасена!“ Кога дојде во куќата, не му дозволи никому да влезе со него, освен на Петар, Јован и Јаков, како и на таткото и мајката на девојчето. А сите плачеа за неа и ја оплакуваа. Тогаш Исус рече: „Не плачете, зашто таа не е умрена, туку спие!“ Но тие му се потсмеваа, бидејќи знаеја дека е умрена. А тој ја зеде за рака и извика: „Девојко, стани!“ И таа повторно оживеа и веднаш стана, а тој заповеда да ѝ дадат да јаде. Нејзините родители беа избезумени од радост, но тој им заповеда никому да не кажуваат што се случило“ (Лука 8:49-56).
Исус Христос го воскреснува својот пријател Лазар, кој почина пред четири дена: „Исус, всушност, уште не беше дојден во селото, туку сѐ уште беше на местото каде што го сретна Марта. Кога Евреите, кои беа со Марија во куќата и ја тешеа, видоа дека бргу стана и излезе, тргнаа по неа, мислејќи дека оди на гробот за да плаче таму. А кога Марија дојде таму каде што беше Исус и кога го здогледа, му се фрли пред нозете и му рече: „Господару, да беше ти овде, брат ми немаше да умре“. Кога Исус виде како плачат таа и Евреите што дојдоа со неа, беше длабоко трогнат и потресен. И праша: „Каде сте го положиле?“ Тие му одговорија: „Господару, дојди и види!“ И Исус почна да рони солзи. Тогаш Евреите рекоа: „Гледајте колку го сакал!“ А некои од нив рекоа: „Не можеше ли овој, кој му ги отвори очите на слепиот, да ја спречи неговата смрт?“
Тогаш Исус, повторно длабоко потресен, отиде до гробот. Тоа, всушност, беше пештера, а на отворот лежеше камен. И Исус заповеда: „Тргнете го каменот!“ А Марта, сестрата на умрениот, му рече: „Господару, сега веќе сигурно мириса, бидејќи има четири дена откако умре“. А Исус ѝ рече: „Зарем не ти реков дека, ако веруваш, ќе ја видиш Божјата слава?“ Тогаш го тргнаа каменот. А Исус ги подигна очите кон небото и рече: „Татко, ти благодарам што ме услиши. Јас знаев дека секогаш ме услишуваш, но ова го реков заради народот што стои овде, за да верува дека ти ме испрати“. И откако го рече тоа, извика на сет глас: „Лазаре, излези!“ И умрениот излезе. Нозете и рацете му беа завиткани со завои, а лицето му беше завиткано со платно. Тогаш Исус им рече: „Одвиткајте го и пуштете го да оди!“" (Јован 11:30-44).
Последниот чудесен праската (кратко време по Христовото воскресение): „А само што осамна, Исус застана на брегот, но учениците не го познаа дека е Исус. Тогаш Исус ги праша: „Дечиња, зар немате ништо за јадење?“ Му одговорија: „Немаме!“ А тој им рече: „Фрлете ја мрежата од десната страна на чамецот и ќе најдете!“ И ја фрлија, но повеќе не можеа да ја извлечат од многу риби. Тогаш оној ученик, кого Исус особено го сакаше, му рече на Петар: „Тоа е Господарот!“ Кога Симон Петар чу дека тоа е Господарот, ја облече и си ја препаша облеката, зашто се беше расоблекол, и скокна во морето. А другите ученици дојдоа со чамецот, влечејќи ја мрежата со риби, зашто не беа далеку од копното, само околу двесте лакти“ (Јован 21:4-8).
Исус Христос направи многу други чуда. Тие ни овозможуваат да ја зајакнеме нашата вера, да нè охрабрат и да ги разгледаме многуте благослови што ќе бидат во рајот. Пишаните зборови на апостол Јован го сумираат многу добро огромниот број чуда што ги направил Исус Христос, како гаранција за она што ќе се случи во рај на земјата: „А има и многу други работи што ги направи Исус, и кога би се запишале сите поединости, мислам дека ниту целиот свет не би можел да ги собере свитоците што би се напишале“ (Јован 21:25).
Основно проучување на Библијата
Она што Библијата забранува
Доколку имате какви било прашања или сакате дополнителни информации, не двоумете се да контактирате со веб-страницата или профилот на Twitter на страницата. Бог може да ги благослови чистите срца преку Неговиот Син Исус Христос. Амин (Јован 13:10).
Главно мени:
Англиски: http://www.yomelyah.com/435871998
Шпански: http://www.yomeliah.com/435160491
Португалски: http://www.yomelias.com/435612345
Француски:
http://www.yomelijah.com/433820120